گلدوزی یک هنر هزار ساله است که از دوران باستان انجام می شد، اگرچه این کلمه تا قرن دوازدهم اختراع نشد.
این شامل افزودن الگوهای تزئینی مسطح یا برجسته به پارچه با استفاده از نخ و سوزن است. این هنر قرن ها و قرن ها را طی کرده است.
امروزه سرمه دوزی روی ترمه یک فعالیت تفریحی برای ساخت لباس و لوازم مختلف مد است. بیایید تاریخچه گلدوزی را از دوران باستان مرور کنیم تا در مورد این عمل بیشتر بدانیم.
تاریخچه گلدوزی از دوران باستان آغاز می شود. اگرچه نمونه کارهای گلدوزی شده اندک است، اما این هنر واقعاً از این دوره از تاریخ وجود داشته است. ظهور دوخت متقاطع در قرون وسطی باعث گسترش این هنر در اروپا و سپس در کشورهای دیگر شد.
پوجود گلدوزی در دوران باستان با کشف پارچه های گلدوزی شده ثابت می شود. اولین بوم گلدوزی شده منشا مصری دارد.
مانند مردمان شرقی و مدیترانه ای آن زمان، مصری ها گلدوزی خوبی بودند. گلدوزی در فلسطین، ایران، بابل و سوریه نیز توسعه یافت. از آنجایی که نمونه های بسیار کمی از آثار گلدوزی شده وجود دارد، بازسازی تاریخچه گلدوزی قبل از قرن ششم پس از میلاد دشوار است.
گلدوزی به ویژه در قرون وسطی با دوخت متقاطع توسعه یافت. در بیزانس قرون وسطی، لباس های کشیشی و درباری بر اساس الگوهای منشأ ایرانی گلدوزی می شد.
در طول سالها، هنر بیزانسی بر گلدوزی تأثیر گذاشت و در سراسر اروپا، به ویژه در جنوب ایتالیا گسترش یافت. بنابراین، اولین لباس های گلدوزی شده در اروپای غربی با نقوش الهام گرفته از بیزانس و ایرانی تقویت شد.
در زمینه مد، گلدوزی فقط برای تزیین لباس های کشیش و دربار با نقوش کلیسایی استفاده می شد. از این هنر برای ساخت ملیله و آویز نیز استفاده می شد.
بزرگترین و مشهورترین گلدوزی قرون وسطی ملیله بایو بود که در قرن یازدهم ساخته شد. این اثر با دوخت بایو با پشم رنگی روی بوم کتان گلدوزی شده است. این تداعی کننده فتح انگلستان توسط نورمن ها در سال 1066 است.
